Rize küçük bir şehir... Hemen hemen herkes birbirini tanır. Küçük bir şehir olmasına rağmen iki başbakan, bir cuhurbaşkanı, bir çok bakan, bürokrat, sanatçı yazar ve iş adamı yetiştirmiş bir şehir…

Ayrıca Rizeliler kendilerinin zeki olduklarını da iddia ederler. 

Un var, yağ var, şeker var ama helva yok. 

Bu konuda iktidar da muhalefet de kaybetti bence. 

Nasılsa çantada keklik! Bizim adamımız olsun, gerisi ne olursa olsun… Sorgu-sual yok, hesap sormak yok…

Geldiğimiz noktada, kalabalıklaşan ancak kalabalıklaşarak köyleşen bir şehir… 

Ayrıca herkes dertli… Oy vereni de vermeyeni de… Aynı zamanda da memnun!..

Trafik, hayat pahalılığı, kirli sokaklar ve caddeler, birbirine saygı duymayan sürücü ve yayalar, imara açılan parklar, bahçeler, çirkin yapılaşma, sanattan ve edebiyattan uzak gençlik, çay haricinde ekonomisi inşaat, yemek ve giyim sektörüne dayalı…

Benim beklentim, madem ki kendi şehrim diye burada yaşayacağım; arsa, mağaza, apartman sahibi olmak gibi bir beklentim de olmadığına göre; çevre sorunlarını halletmiş, eğitim ve kültür yönünden bir atılım içinde olan, gençleri okuyan-araştıran, gençlere yönelik kültürel ve sanatsal faaliyetlere ağırlık verilen, farklı dünya görüşüne sahip insanlara saygı duyulan, çocuklar için düzenlenmiş geniş parkları ve bahçeleri olan, yaşlıların huzur içinde olduğu, kadınların ve çocukların güven içinde yürüyebildiği ve burada yaşayan her vatandaşın, ”Rizeliyim” demekten gurur duyacağı bir şehir oluşturulmasıdır.

Siz elbette bu listeyi kendinize göre daha da genişletebilirsiniz.

Daha yaşanabilir bir şehir dileğiyle…