***

Anne; değerini ve ehemmiyetini anlatmakta kelimelerin ve sıfatların aciz kaldığı müstesna bir varlık!

Materyalist dünya ülkeleri biz Müslümanlara anneyi, anne sevgisini, annenin kıymetini anlatamaz!

Biz Müslümanların anne ve baba sevgisi hususunda materyalist dünya ülkelerinden öğreneceğimiz bir şey yoktur!

 

Zira annenin, hatta sadece annenin değil anneyle birlikte babanın ne olduğunu, onlara nasıl hizmet edilmesi, onların nasıl sevilmesi gerektiğini biz Müslümanlara Yüce Rabbimiz yol göstermiş, Sevgili Peygamberimiz tavsiyelerde bulunmuş!

 

Biz Müslümanlar, materyalist dünya âlemi gibi senede sadece bir gün anne ve babayı anmak ve hatırlamak yerine, senenin her günü ve her halde onlara iyi davranmakla ve hususen ihtiyarlık çağına ulaştığında “sakın onlara “öf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.” İlahî ikazla emrolunmuşuzdur!

 

Keza biz Müslümanlar, Cennete götürecek amellerden birinin de anne ve babaların gönlünü kazanmak, onları hoşnut etmek olduğunu da bilirler!

***

Neden her gün değil de sadece senede bir günü?

Senede sadece bir gün kutlanılması adet halene gelen anneler/babalar günü; yoksa her gün beraber olduğu halde saygı ve sevgide cimrilik yaptıkları, belki çoğu defa kalplerini kırdıkları anne ve babalara karşı hayırsız evlatların(!) senede bir gün gönül alma, özür dileme günleri midir?

 

Keza SEVGİLİLER GÜNÜ kutlamaları da; her gün birlikte oldukları halde sık sık tartışan sevgililerin(!) ve eşlerin sene bir gün toptan özür dileme günleri midir?

***

Anne ve babalar imtihan vesilesidir!

İmtihan dünyasında, anne ve babalar evlatlar için bir imtihan vesilesidir.

Anne ve babası vefat etmiş olanlar için artık yapılabilecek pek bir şey yoktur… Onlar ya imtihanı başarıyla verdiler, ya da fırsatı kaçırdılar… Lakin yaşayan anne ve babalar; evlatlar için hala güzel bir fırsat!

 

Ne mutlu anne ve babaları senede bir gün değil her gün ve her halde hatırlayan, hizmette, sevgi ve saygıda kusur etmeyen evlatlara!

 

Ne mutlu ihtiyar anne ve babalarına bırakınız azarlamayı “öf” bile demeyen, onlara daima tatlı ve güzel sözle hitap eden evlatlara!

 

Ne yazık anne ve babalarının gönüllerini söz ve fiilleriyle kırdıkları halde bunun farkında olmayan evlatlara!

 

Ne yazık anne ve babaların hayır dualarını almaktan mahrum evlatlara!

***

Ya Rabbi! Evlatlarından ayrılıp Sana kavuşan rahmet ve mağfiretine muhtaç sevgili anne ve babalarımızın günahlarını af eyle, onlara rahmet ve mağfiret eyle…

 

Ya Rabbi! Hayatta olan sevgili anne ve babalarımıza sıhhat ve afiyet içinde hayırlı uzun ömürler nasip eyle… Evlatlarına da onların rızasını kazanacak, gönüllerini kırmayacak hizmetler yapmayı nasip eyle!

 

“Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.” (İsrâ, 23)

 

Vesselam…

Ahmed Çıtlakoğlu

12 Mayıs 2019 Pazar / 07 Ramazan 1440