Ümit Ozan`dan çarpıcı açıklamalar
Rizespor`un eski kaptan futbolcusu Rizeli Ümit Ozan Kazmaz Gamze Köse`nin sorularına dobra dobra cevap verdi.
Çocukluk yıllarından başlayıp futbolcu olana kadar ki yıllarınızı anlatır mısınız?
-25.08.1976 Rize doğumluyum.4 kardeşiz. Rahmetli babam memurdu, annem ise ev hanımı.
Yoksulluk çok çektik… Simit sattım, boyacılık yaptım, futbol oynadım. Rize A takımına kadar yükseldik…
Lise mezunuyum. Futbol merakım olduğundan futbola yöneldim.
15 yaşındayken, Ankara Üniversitesi Tarih bölümü okuyan ağabeyime, kazandığım parayla yardım ediyordum.
Aileniz futbol oynamanızı nasıl karşılıyordu?
-Rahmetli babam futbol oynamama izin vermezdi. Kaçarak giderdim futbol oynamaya.
Bununla ilgili bir anımı anlatmak istiyorum.
-17 yaşındaydım. Eve geldim. İmza atmışım 30 milyara. Babam sabaha kadar dövdü.
Nedeni ise; gizli iş yapmam… Sabah ise de öpüp uyandırmıştı…
Bulancak Sporla hayatım değişti. Hem kendi hayatım hem futbol hayatım… Sebebi ise; Ağabeyimin ölümü! Altüst olmuştum. Hem bocaladım hem ezildim hem güçlendim…
Babam kendi elleriyle, beni arabaya bindirip Bulancağa yolladı. Gittim yine çok iyi top oynadım. O bunalım hayatını çok erken atlatmıştım. Taaa ki bir telefon gelene kadar… ‘’baban öldü hemen gel’’ dediler. Rize’ye gittim ve o zaman yıkıldığımı anladım.
Yapayalnız kalmıştım…
Biz bide aile olarak çok bağlıydık. Baba ağabey evde olunca, evden çıkma ihtimalimiz bile yoktu.
Güzel bir ailem vardı!
Ama hayat şimdi başlamıştı…
-Futbolu bıraktım.1 anne 1 bacı evde bekliyordu. 3.ligde fazla para yoktu bu yüzden mecburdum futbolu bırakmaya.
Bu arada Bulancak halkı ve yönetimi bana çok destek olmuşlardı. Futbol hayatımda bu yüzden Bulancağı ayrı tutarım. Şuan ligde olsalar bedava futbol oynarım. Futbollu bıraktıktan sonra Bulancakspor başkanı kendi arabasını yolladı bana. Takım kötüydü o aralar küme düşme durumu vardı. Benim o zamanlar 9 golüm vardı ve idmansız 2 hafta maça çıktım, 5-0 yendik 3 gol attım ve o anda anladım futbolla devam edeceğimi ve nitekim de öyle oldu…
Başarılı bir sezon geçirmiştim ve gol kralı olmuştum. Ve tabi o zamanlar Rize’ye döndüm. Pazarspor’a kiralandım. 20 tane gol atmıştım yine gol kralı olmuştum. Baştan yine geldim Rizespor’a, bu sefer kaldım yollamadılar beni. Rizespor o zaman 2.ligdi. Rizespor’da bir fiil top oynadım. 2 sene süper ligde, 4 sene 2.ligde oynadım.
Peki, bu futbol hayatının yanı sıra özel hayatın nasıl geçiyordu? Sonuçta artık tanınıyordun birçok da haberlerin çıkıyordu özel hayatınla ilgili doğruluk payları ne kadar var biraz bu konu hakkında bizi bilgilendirir misin?
Çok Yanlışlar yaptım, pişmanım
-Ağabeyimi ve babamı kaybedince çok farklı oldu. Mesela biz 5’ten sonra dışarı çıkamazdık ne bilim işte telefonla konuşamazdık böyle bir aile idik.
Futbolculuk yıllarımda hayat bize güzel geldi. Hem bunalımız hem artık özgürüz ne bilim işte 12’den sonra dışarı çıkmalar başladı, para kazanmaya başlamıştım, bir yandan cevre genişliyor, kızlar vs… bir anda hayatın değişiyor.
Araba aldım. Düşünsene otobüslerle gidip gelirken bir anda araba sahibi oluyorsun. Tabi ki de bizim için inanılmaz bir olaydı…
Çok yanlışlar yaptık yine de Allah yürü kullum dedi ve yürüdüm…
Eşimi 4 kez istemeye gittim:
Süper lige çıktık 22 yaşındayım ve kaptanım. Benim golümle süper lige çıkmıştık.
O dönem Nilgün Hanımla tanışmıştım.3 sene peşinden koştum ama ailesi vermedi. Sebebi ise; topçuya kız verilmez zihniyeti. Tam 4 kez istedim ve yine vermediler.
En son hanımı kaçırırım diyince vermek zorunda kaldılar. Sevdalık yaptık sevişerek evlendik : ))
Evlendim ve süper lige çıktık. Bir anda yine hayatım değişti GS, BJK ile karşı karşıya geldik. Kars’a Ordu’ya Hopa’ya giderken bir anda yine dengeler değişti. O ara oğlumuz Boğaçhan oldu.
Rizespor’da 2 sene süper ligde başarılı bir sezon geçirdik. 2 sene sonunda küme düştü tabi ben o sıra kaptan olarak 53 formasını giydim.
-Ekrem Cengiz benden bu dünyada su istemesin:
O dönemler beni dört büyük istedi ama beni vermedi Ekrem Cengiz. Bütün takımı sattı ama beni satmadı. Rizeli tek iyi topçu olduğum için ‘ben varsam Rizespor vardı’. Ağlayarak tabi ki de geri döndüm.
Üzüldüm kim istemez ki 53 formayı büyük takımlarda giymek.
EKREM CENGİZ`E HAKKIMI HELAL ETMİYORUM:
-Benim büyük takımlarda oynamamı istemedi ve yollamadı. Ben bu zamana kadar tırnaklarımla geldim, iyi top oynuyordum başarılıydım. Bana forma giyme şansı verdiler, bende bunu en iyi şekilde değerlendirdim. Ama daha da iyi yerlerde olabilirdim. Hem maddi olarak hem de isim, kariyer olarak daha iyi olurdu. Hayatımın dönüm noktasını elimden aldı Ekrem Cengiz. Ben bu şansı iki kere yakaladım. Hem Fenerbahçe’ye hem Beşiktaş’a imza atarak. Ama gidemedim. Bu yüzden hakkımı helal etmem Cengiz’e
Bu şansı 2 kere yakaladım 3’sü yoktu. Beni alamayınca da Tümer’i almıştılar. Belki onun yerinde ben olabilirdim.
HERKES SAHTEYDİ:
Çöplükten, dipten çıktım. Çok acılar yaşadım kendi ellerimle başardım çabaladım. 3 ay içinde hem ağabeyimi hem babamı kaybettim. Hep yalnızdım…
Peki şimdi?
-Çevremdekiler hep zirvedeyken yanımda oldular, hep iyiyken vardılar. Kötüyken kimse yanımda olmadı halen daha yok ki hep sahtelerdi 18 sene boyunca 16 takım değiştim ama 2 dostum var. Üçüncüsü yoktur.
Sen nasıldın çevrendekilerle?
-Benhep iyi niyetliydim zaten bu yüzden kaybettim, kimseye hayır diyemediğim için. Hanımla kavgalarım hep bu yüzdendi insanlara inandığımdan ama karşılığı yok, bu yüzden hanım hep haklı çıkıyordu.
-Rizespor’dan sonra Ankaragücü’ne transfer oldum. Orada bir darbe yedim ve sakatlandım işte o anda anladım, kimsenin yanımda olmadığını. Benim telefonum susmazdı ama o, 6 ayda kimse aramadı. Hep ailem yanımdaydı.
Şimdi ile gençlik yılları arasındaki fark neler?
-O zamanlar kendini gösterme kanıtlama peşindesin 4 büyüğün hayali var. Elime fırsat geçti gidemedim, sonra Rizespor küme düştü, bütün suç benim oldu, insanlar çok büyük tepkiler verdi.
Benim penaltımla küme düşünce, arabamı kırdılar, taşladılar… İstediğim topu oynayamıyordum psikolojik olarak…
RİZE’YE KIRGINIM
-Rize’ de çok sıkıntılar çektim. Çok sorunlar yaşadım. Rize küçük yer araba bindik laf oldu, sağ sola gittik laf oldu.Ondan sonra dibe doğru gittik yine dip demeyelim de Allah’a şükür işte bir gerileme dönemi oldu. Gençlik zamanında hedef vardı ona doğru koşuyorduk. O imkânlar elimden alınınca, artık maddi boyutlara geçtik hedeflere kavuşamayınca. Kim çok para verdiyse o takıma geçtik.
Tabi bu gerileme döneminde kendimizde hatalar yaptık. Bunlar; içkidir, eğlencedir, sigaradır, uykusuzluk vs. kendime de bakamadım… Hepsi bir arada olunca futbolu bu şekilde bittirdik.
-Sicilim bozuk Rize’de kız ağlasa benden bilirlerdi.
Rizespor’dan kazandığım parayla anca bir ev alabildim.
Özet olarak neler demek istersin?
-Futbolcular çok cahildir. Alt tabaka insanıdır. Biz gençlerden bir şey olmuyor.
İki güzellik görünce kanıyorduk.
Ben yine şanslıyım çok hatalar yapmama rağmen yürüdüm ilerledim.
Peki, bunun sebebi neydi? Ailenden mi kaynaklanıyordu? Sonuçta çok zorluk çekmişsin babadan dayak yemişsin, simit satmışsın, boyacılık yapmışsın evde sert kurallar vardı. Belki o zamanlar isyan ediyordun şimdi ise şükrediyorsundur. Eğer baban bunları yapmasaydı daha farklı olur muydu?
-Belki bu kadar hatalar yapmazdım. Bir anda yapayalnız kalıyorsun, köylü çocuğusun. Yeri geldi minibüsle yeri geldi param yoktu yürüyerek eve gidip geldim. Bir anda araba sahibi oluyorsun cebinde para oluyor şaşırıyorsun. Başında bir büyük yok sana yol göstersin doğruyu öğretsin. Babam olsaydı bu hataları yapmazdım daha farklı olurdu her şey…
Benim hayatımda içki, sigara yoktu yalnız kalınca boşluğa düşününce bir bira içince kafanın dağıldığını düşünüyordun ama yanlıştı, öyle olmuyordu. Akşam bunalım takılıyordum.
Ben her zaman şunu derdim; ‘’ ben bunları hak etmedim. Allah bana bunu konumu sundu ama ben bunları hak etmedim. Babam, ağabeyim de bu hayatı yaşamayı hak ediyordu…’’ işte burada çok bocalıyorum… Niye ben bunları onlara yaşatamadım? Niye? Niye? …
SONRADAN GÖRME OLDUM:
-Yanlış cevre hep yanlış arkadaşlar yanlışı bile bile yapıyorsun. Sonradan görme durumu oluyor. Cebimde para yokken bir anda desteyle cebimde para oluyor. Ne yaptığını bilemiyorsun, sapıtıyorsun. Cahil insansın bilmiyorsun çevrende de hep yanlış kişiler olmuş kimse doğruyu göstermemiş herkes yemenin peşindeydi. O anda her şey hoş geliyordu, şimdiki aklım olsa asla yapmazdım.
Düşünsene, 18 yaşındasın futbola başlıyorsun, para kazanıyorsun ve hayatında kimse yok ne yapacaksın ki?
Köyden indim şehre, bu insandan ne beklersin?
Kendini geliştirme adına bir şey yaptın mı?
PAVYON BAR KÜLTÜRÜNÜ BİLİRİM:
-Hayır, hiçbir şey yapmadım. Pavyon bar o kültürü çok iyi bilirim. 18 yaşına kadar hiçbir şey görmemişsin, hiç kız arkadaşın olmamış, akşam 5’ten sonra evden çıkamamışsın, halı sahada top oynamamışsın, bisiklet sürmemişsin.. Bilmiyorsun sürmeyi halen daha da bilmem.
Peki, şöyle hiç demedin mi kendine? Bisiklet binmedim, çocukluğumu yaşamadım şimdi yaşayayım demedin mi hiç?
-Hayır! Demedim.
-Araba biniyorsun bisiklet aklına bile gelmiyor. Çok farklı bir durumdasın… Telefon taşıyorsun, susmuyor… Rize küçük yer insanlar farklı bakıyor çok farklı yaklaşıyorlar…
Annen ve kız kardeşlerin ne diyorlardı? Seninle övünürleri miydi?
-Futbolcu para geldi… Onlarında hayatı değişti. İlk para aldığımda koltuk takımı ve şahin almıştım.
Şahin aldım evin oraya çektim 4 lastiğinde taş koydum ki aman kaymasın: ))
İnsanlar seni farklı görüyor. Futbolcusun yiyor içiyor geziyor… Kimse içini bilmiyor içine girmiyor kimse benim içime girmeyi başaramadı. Ben hep kendi kendime yaşarım kendi kendime konuşurum…
Babam ağabeyimin günlüğünü okuyunca kalpten öldü:
Çünkü sözünü tutamadığı için. Hayatta geçmişimi inkâr etmedim. Korku yoktu korkacak bir şey yoktu ama şuan korkuyorum ÇOÇUKLARIM için.
Büyük oğlum; ‘’ senden iyi topçu olacağım’’ diyor.
Hayattı yedik bittirdik:
Türkiye’de bir isim yaptık. Hak etmediğim yerdeyim. İnsanlık olarak daha farklı olabilirdik.
Dönüm noktan neydi?
Ben sevdiğimi belli edemem. Benim eşim nefesim, damarımdaki kanım, onsuz çorap bile giyemem…
Bir kere sevdiğimi söylemedim. Dönüm noktam eşimdi. O olmasa ben bir hiçtim.
Hayatımda tanıyabileceğim tek insan.
Bu devirde düşene bir tekmede sen vuracaksın:
Ben artık bunu anladım. Bana karşı yapılanlardan, gördüklerimden dolayı.
Uçağa binmekten korkarım:
Ölmekten kendi adıma korkmuyorum. Çocuklarım için korkuyorum. Öleceksem de onlarla öleyim. Uçak düşerde onlarsız kalırım diye uçağa binmekten korkarım.
Beni tanımlayacak kelime; çocuklarım
Çok dayak yedim babamdan ama ben vurmadım ne eşime ne çocuklarıma. Renkli hayattan geriye kalan çocuklarım.
Neden uzun saç?
-Böyle daha yakışıklı olduğum için. : )) Zaten çirkin bir insanım. Beni futbolcu kimliğim ve cebimdeki para için sevdiler.
Kimseye inanmıyorum:
Hayatta öğrendiğim tek şey İNANMAMAK.
Haram lokma çocuklarıma yedirmedim yedirmemde.
İnsanların düşüncesi umurumda değil. Hep dik kaldım boyun eğmedim eğmemde. 35 sene çok kısa. İnsanlara yanlış yapmadım ama onlar bana yaptılar. Ben kazanamadım ama çocuklarım kazanacak. Çocuklarım yürürken ses getirecek.
Kaynak: Habernesli.com
-25.08.1976 Rize doğumluyum.4 kardeşiz. Rahmetli babam memurdu, annem ise ev hanımı.
Yoksulluk çok çektik… Simit sattım, boyacılık yaptım, futbol oynadım. Rize A takımına kadar yükseldik…
Lise mezunuyum. Futbol merakım olduğundan futbola yöneldim.
15 yaşındayken, Ankara Üniversitesi Tarih bölümü okuyan ağabeyime, kazandığım parayla yardım ediyordum.
Aileniz futbol oynamanızı nasıl karşılıyordu?
-Rahmetli babam futbol oynamama izin vermezdi. Kaçarak giderdim futbol oynamaya.
Bununla ilgili bir anımı anlatmak istiyorum.
-17 yaşındaydım. Eve geldim. İmza atmışım 30 milyara. Babam sabaha kadar dövdü.
Nedeni ise; gizli iş yapmam… Sabah ise de öpüp uyandırmıştı…
Bulancak Sporla hayatım değişti. Hem kendi hayatım hem futbol hayatım… Sebebi ise; Ağabeyimin ölümü! Altüst olmuştum. Hem bocaladım hem ezildim hem güçlendim…
Babam kendi elleriyle, beni arabaya bindirip Bulancağa yolladı. Gittim yine çok iyi top oynadım. O bunalım hayatını çok erken atlatmıştım. Taaa ki bir telefon gelene kadar… ‘’baban öldü hemen gel’’ dediler. Rize’ye gittim ve o zaman yıkıldığımı anladım.
Yapayalnız kalmıştım…
Biz bide aile olarak çok bağlıydık. Baba ağabey evde olunca, evden çıkma ihtimalimiz bile yoktu.
Güzel bir ailem vardı!
Ama hayat şimdi başlamıştı…
-Futbolu bıraktım.1 anne 1 bacı evde bekliyordu. 3.ligde fazla para yoktu bu yüzden mecburdum futbolu bırakmaya.
Bu arada Bulancak halkı ve yönetimi bana çok destek olmuşlardı. Futbol hayatımda bu yüzden Bulancağı ayrı tutarım. Şuan ligde olsalar bedava futbol oynarım. Futbollu bıraktıktan sonra Bulancakspor başkanı kendi arabasını yolladı bana. Takım kötüydü o aralar küme düşme durumu vardı. Benim o zamanlar 9 golüm vardı ve idmansız 2 hafta maça çıktım, 5-0 yendik 3 gol attım ve o anda anladım futbolla devam edeceğimi ve nitekim de öyle oldu…
Başarılı bir sezon geçirmiştim ve gol kralı olmuştum. Ve tabi o zamanlar Rize’ye döndüm. Pazarspor’a kiralandım. 20 tane gol atmıştım yine gol kralı olmuştum. Baştan yine geldim Rizespor’a, bu sefer kaldım yollamadılar beni. Rizespor o zaman 2.ligdi. Rizespor’da bir fiil top oynadım. 2 sene süper ligde, 4 sene 2.ligde oynadım.
Peki, bu futbol hayatının yanı sıra özel hayatın nasıl geçiyordu? Sonuçta artık tanınıyordun birçok da haberlerin çıkıyordu özel hayatınla ilgili doğruluk payları ne kadar var biraz bu konu hakkında bizi bilgilendirir misin?
Çok Yanlışlar yaptım, pişmanım
-Ağabeyimi ve babamı kaybedince çok farklı oldu. Mesela biz 5’ten sonra dışarı çıkamazdık ne bilim işte telefonla konuşamazdık böyle bir aile idik.
Futbolculuk yıllarımda hayat bize güzel geldi. Hem bunalımız hem artık özgürüz ne bilim işte 12’den sonra dışarı çıkmalar başladı, para kazanmaya başlamıştım, bir yandan cevre genişliyor, kızlar vs… bir anda hayatın değişiyor.
Araba aldım. Düşünsene otobüslerle gidip gelirken bir anda araba sahibi oluyorsun. Tabi ki de bizim için inanılmaz bir olaydı…
Çok yanlışlar yaptık yine de Allah yürü kullum dedi ve yürüdüm…
Eşimi 4 kez istemeye gittim:
Süper lige çıktık 22 yaşındayım ve kaptanım. Benim golümle süper lige çıkmıştık.
O dönem Nilgün Hanımla tanışmıştım.3 sene peşinden koştum ama ailesi vermedi. Sebebi ise; topçuya kız verilmez zihniyeti. Tam 4 kez istedim ve yine vermediler.
En son hanımı kaçırırım diyince vermek zorunda kaldılar. Sevdalık yaptık sevişerek evlendik : ))
Evlendim ve süper lige çıktık. Bir anda yine hayatım değişti GS, BJK ile karşı karşıya geldik. Kars’a Ordu’ya Hopa’ya giderken bir anda yine dengeler değişti. O ara oğlumuz Boğaçhan oldu.
Rizespor’da 2 sene süper ligde başarılı bir sezon geçirdik. 2 sene sonunda küme düştü tabi ben o sıra kaptan olarak 53 formasını giydim.
-Ekrem Cengiz benden bu dünyada su istemesin:
O dönemler beni dört büyük istedi ama beni vermedi Ekrem Cengiz. Bütün takımı sattı ama beni satmadı. Rizeli tek iyi topçu olduğum için ‘ben varsam Rizespor vardı’. Ağlayarak tabi ki de geri döndüm.
Üzüldüm kim istemez ki 53 formayı büyük takımlarda giymek.
EKREM CENGİZ`E HAKKIMI HELAL ETMİYORUM:
-Benim büyük takımlarda oynamamı istemedi ve yollamadı. Ben bu zamana kadar tırnaklarımla geldim, iyi top oynuyordum başarılıydım. Bana forma giyme şansı verdiler, bende bunu en iyi şekilde değerlendirdim. Ama daha da iyi yerlerde olabilirdim. Hem maddi olarak hem de isim, kariyer olarak daha iyi olurdu. Hayatımın dönüm noktasını elimden aldı Ekrem Cengiz. Ben bu şansı iki kere yakaladım. Hem Fenerbahçe’ye hem Beşiktaş’a imza atarak. Ama gidemedim. Bu yüzden hakkımı helal etmem Cengiz’e
Bu şansı 2 kere yakaladım 3’sü yoktu. Beni alamayınca da Tümer’i almıştılar. Belki onun yerinde ben olabilirdim.
HERKES SAHTEYDİ:
Çöplükten, dipten çıktım. Çok acılar yaşadım kendi ellerimle başardım çabaladım. 3 ay içinde hem ağabeyimi hem babamı kaybettim. Hep yalnızdım…
Peki şimdi?
-Çevremdekiler hep zirvedeyken yanımda oldular, hep iyiyken vardılar. Kötüyken kimse yanımda olmadı halen daha yok ki hep sahtelerdi 18 sene boyunca 16 takım değiştim ama 2 dostum var. Üçüncüsü yoktur.
Sen nasıldın çevrendekilerle?
-Benhep iyi niyetliydim zaten bu yüzden kaybettim, kimseye hayır diyemediğim için. Hanımla kavgalarım hep bu yüzdendi insanlara inandığımdan ama karşılığı yok, bu yüzden hanım hep haklı çıkıyordu.
-Rizespor’dan sonra Ankaragücü’ne transfer oldum. Orada bir darbe yedim ve sakatlandım işte o anda anladım, kimsenin yanımda olmadığını. Benim telefonum susmazdı ama o, 6 ayda kimse aramadı. Hep ailem yanımdaydı.
Şimdi ile gençlik yılları arasındaki fark neler?
-O zamanlar kendini gösterme kanıtlama peşindesin 4 büyüğün hayali var. Elime fırsat geçti gidemedim, sonra Rizespor küme düştü, bütün suç benim oldu, insanlar çok büyük tepkiler verdi.
Benim penaltımla küme düşünce, arabamı kırdılar, taşladılar… İstediğim topu oynayamıyordum psikolojik olarak…
RİZE’YE KIRGINIM
-Rize’ de çok sıkıntılar çektim. Çok sorunlar yaşadım. Rize küçük yer araba bindik laf oldu, sağ sola gittik laf oldu.Ondan sonra dibe doğru gittik yine dip demeyelim de Allah’a şükür işte bir gerileme dönemi oldu. Gençlik zamanında hedef vardı ona doğru koşuyorduk. O imkânlar elimden alınınca, artık maddi boyutlara geçtik hedeflere kavuşamayınca. Kim çok para verdiyse o takıma geçtik.
Tabi bu gerileme döneminde kendimizde hatalar yaptık. Bunlar; içkidir, eğlencedir, sigaradır, uykusuzluk vs. kendime de bakamadım… Hepsi bir arada olunca futbolu bu şekilde bittirdik.
-Sicilim bozuk Rize’de kız ağlasa benden bilirlerdi.
Rizespor’dan kazandığım parayla anca bir ev alabildim.
Özet olarak neler demek istersin?
-Futbolcular çok cahildir. Alt tabaka insanıdır. Biz gençlerden bir şey olmuyor.
İki güzellik görünce kanıyorduk.
Ben yine şanslıyım çok hatalar yapmama rağmen yürüdüm ilerledim.
Peki, bunun sebebi neydi? Ailenden mi kaynaklanıyordu? Sonuçta çok zorluk çekmişsin babadan dayak yemişsin, simit satmışsın, boyacılık yapmışsın evde sert kurallar vardı. Belki o zamanlar isyan ediyordun şimdi ise şükrediyorsundur. Eğer baban bunları yapmasaydı daha farklı olur muydu?
-Belki bu kadar hatalar yapmazdım. Bir anda yapayalnız kalıyorsun, köylü çocuğusun. Yeri geldi minibüsle yeri geldi param yoktu yürüyerek eve gidip geldim. Bir anda araba sahibi oluyorsun cebinde para oluyor şaşırıyorsun. Başında bir büyük yok sana yol göstersin doğruyu öğretsin. Babam olsaydı bu hataları yapmazdım daha farklı olurdu her şey…
Benim hayatımda içki, sigara yoktu yalnız kalınca boşluğa düşününce bir bira içince kafanın dağıldığını düşünüyordun ama yanlıştı, öyle olmuyordu. Akşam bunalım takılıyordum.
Ben her zaman şunu derdim; ‘’ ben bunları hak etmedim. Allah bana bunu konumu sundu ama ben bunları hak etmedim. Babam, ağabeyim de bu hayatı yaşamayı hak ediyordu…’’ işte burada çok bocalıyorum… Niye ben bunları onlara yaşatamadım? Niye? Niye? …
SONRADAN GÖRME OLDUM:
-Yanlış cevre hep yanlış arkadaşlar yanlışı bile bile yapıyorsun. Sonradan görme durumu oluyor. Cebimde para yokken bir anda desteyle cebimde para oluyor. Ne yaptığını bilemiyorsun, sapıtıyorsun. Cahil insansın bilmiyorsun çevrende de hep yanlış kişiler olmuş kimse doğruyu göstermemiş herkes yemenin peşindeydi. O anda her şey hoş geliyordu, şimdiki aklım olsa asla yapmazdım.
Düşünsene, 18 yaşındasın futbola başlıyorsun, para kazanıyorsun ve hayatında kimse yok ne yapacaksın ki?
Köyden indim şehre, bu insandan ne beklersin?
Kendini geliştirme adına bir şey yaptın mı?
PAVYON BAR KÜLTÜRÜNÜ BİLİRİM:
-Hayır, hiçbir şey yapmadım. Pavyon bar o kültürü çok iyi bilirim. 18 yaşına kadar hiçbir şey görmemişsin, hiç kız arkadaşın olmamış, akşam 5’ten sonra evden çıkamamışsın, halı sahada top oynamamışsın, bisiklet sürmemişsin.. Bilmiyorsun sürmeyi halen daha da bilmem.
Peki, şöyle hiç demedin mi kendine? Bisiklet binmedim, çocukluğumu yaşamadım şimdi yaşayayım demedin mi hiç?
-Hayır! Demedim.
-Araba biniyorsun bisiklet aklına bile gelmiyor. Çok farklı bir durumdasın… Telefon taşıyorsun, susmuyor… Rize küçük yer insanlar farklı bakıyor çok farklı yaklaşıyorlar…
Annen ve kız kardeşlerin ne diyorlardı? Seninle övünürleri miydi?
-Futbolcu para geldi… Onlarında hayatı değişti. İlk para aldığımda koltuk takımı ve şahin almıştım.
Şahin aldım evin oraya çektim 4 lastiğinde taş koydum ki aman kaymasın: ))
İnsanlar seni farklı görüyor. Futbolcusun yiyor içiyor geziyor… Kimse içini bilmiyor içine girmiyor kimse benim içime girmeyi başaramadı. Ben hep kendi kendime yaşarım kendi kendime konuşurum…
Babam ağabeyimin günlüğünü okuyunca kalpten öldü:
Çünkü sözünü tutamadığı için. Hayatta geçmişimi inkâr etmedim. Korku yoktu korkacak bir şey yoktu ama şuan korkuyorum ÇOÇUKLARIM için.
Büyük oğlum; ‘’ senden iyi topçu olacağım’’ diyor.
Hayattı yedik bittirdik:
Türkiye’de bir isim yaptık. Hak etmediğim yerdeyim. İnsanlık olarak daha farklı olabilirdik.
Dönüm noktan neydi?
Ben sevdiğimi belli edemem. Benim eşim nefesim, damarımdaki kanım, onsuz çorap bile giyemem…
Bir kere sevdiğimi söylemedim. Dönüm noktam eşimdi. O olmasa ben bir hiçtim.
Hayatımda tanıyabileceğim tek insan.
Bu devirde düşene bir tekmede sen vuracaksın:
Ben artık bunu anladım. Bana karşı yapılanlardan, gördüklerimden dolayı.
Uçağa binmekten korkarım:
Ölmekten kendi adıma korkmuyorum. Çocuklarım için korkuyorum. Öleceksem de onlarla öleyim. Uçak düşerde onlarsız kalırım diye uçağa binmekten korkarım.
Beni tanımlayacak kelime; çocuklarım
Çok dayak yedim babamdan ama ben vurmadım ne eşime ne çocuklarıma. Renkli hayattan geriye kalan çocuklarım.
Neden uzun saç?
-Böyle daha yakışıklı olduğum için. : )) Zaten çirkin bir insanım. Beni futbolcu kimliğim ve cebimdeki para için sevdiler.
Kimseye inanmıyorum:
Hayatta öğrendiğim tek şey İNANMAMAK.
Haram lokma çocuklarıma yedirmedim yedirmemde.
İnsanların düşüncesi umurumda değil. Hep dik kaldım boyun eğmedim eğmemde. 35 sene çok kısa. İnsanlara yanlış yapmadım ama onlar bana yaptılar. Ben kazanamadım ama çocuklarım kazanacak. Çocuklarım yürürken ses getirecek.
Kaynak: Habernesli.com
HABERE YORUM KAT
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.