Karadeniz’in can damarı olan çay tarımı, bu yıl da adaletsiz bir piyasa düzeniyle karşı karşıya kaldı. Önceki yıllarda özel sektör çay fabrikalarının devlet destekli peşin alım yapmasının arkasında kamu bankalarının sağladığı düşük faizli krediler bulunuyordu. Bu yıl ise bu destek ortadan kalkmasına rağmen, peşin alım düzeni aynen sürdürülüyor.

Sonuç Ne Oldu?
Peşin alım bahanesiyle özel sektör üreticiyi sıkıştırıyor.

Serbest piyasada çay fiyatları 19 TL’ye kadar geriledi.

Vadeli alım fiyatları ise daha düşük seviyelerde ve ödemeler geç yapılıyor, bu da üreticiyi çaresiz bırakıyor.

Bu tablo, özel sektörün belirli sermaye çevrelerinin avantajına kurduğu bir piyasa oyununa dönüştüğünü açıkça ortaya koyuyor. Üretici ise emeğiyle baş başa, müdafaa hattı olmayan bir mücadele veriyor.

Hükümet Neden Sessiz?
En kritik soru şu: “Hükümet bu gidişata neden müdahale etmiyor?”

Yıllardır çıkması beklenen, defalarca söz verilmesine rağmen Çay Kanunu hâlâ Meclis’e gelmedi. Tarım politikalarının üreticiden çok lobi odaklarının etkisinde kaldığı görülüyor.

Oysa bu kanun, üreticiye güvence sağlayacak, fiyat istikrarı oluşturacak ve özel sektörün keyfi uygulamalarına sınır getirecek nitelikte. Ancak belli ki mevcut düzen bazı çevrelerin işine geliyor.

Anahtar Parti’nin Uyarıları:
Devlet destekli kredi mekanizması kaldırıldıysa, peşin alım sistemi yeniden düzenlenmeli.

Vadeli alım fiyatlarının üretici zararına olmaması için taban fiyat uygulaması şart.

Çay Kanunu derhal Meclis’e getirilmeli ve üretici lehine düzenlenmeli.

Çay tarımı, Rize ve Doğu Karadeniz için bir geçim meselesidir. Devletin “serbest piyasa” bahanesiyle geri çekilmesi kabul edilemez.

Üreticiye Çağrı:
Artık çözüm beklemek yerine çözüm üretmek gerekiyor.

Kooperatifleşme, doğrudan satış ve bölgesel birlikler üzerinden örgütlü hareket etmek bir zorunluluk haline gelmiştir.

Hükümetin sessizliğine karşı, üreticinin sesi birleşmeli ve talepler güçlü bir şekilde duyurulmalıdır.

Anahtar Parti Rize İl Başkanlığı olarak çay üreticisinin yanında olmaya devam edeceğiz. Bu topraklar emeğiyle ayakta durur; emeğin karşılığı ise ancak adil ve şeffaf bir sistemle korunabilir.